In iedere beroepsgroep heb je natuurlijk het eigen vakjargon. Echter zit er wel een groot verschil in welke situatie je deze werkelijk gaat gebruiken. Zo is bijvoorbeeld met de kundigheid van artsen niets mis enkel is het de vraag of ze wel goed genoeg kunnen communiceren. Zeker als dokter of arts is het juist zo belangrijk dat je goed kunt communiceren, er zijn diverse communicatietrainingen te volgen voor dit probleem, echter wordt er nog te vaak niets gedaan aan de communicatieproblemen binnen de zorgsector.
De vermeende mondigheid van een patiënt is vaak een mythe, vaak durven de patiënten niet al te veel tegen de dokter te zeggen en blijven ze vaak toch nog met een hoop vragen zitten. Helemaal als de gesprekken over bijvoorbeeld slecht nieuwe gaan kan dit natuurlijk voor een hoop onzekerheid en stress zorgen, hoewel dit vaak niet eens nodig is. Vaak praten ook de arts en patiënt langs elkaar heen, vaak omdat beiden partijen een andere agenda hebben. De arts heeft namelijk veel minder aandacht voor de emotionele klacht van een ziekte dan dat de patiënt die heeft.
Door het steeds toenemende gebruik van het internet schuilt ook zeker daar een gevaar. Mensen gaan namelijk al opzoeken wat zij hebben en vaak gaat dit gepaard met een heel erg verkeerde ‘diagnose’ en verkeerd ziektebeeld. Het is dan aan de arts om dit beeld bij te moeten stellen, wat niet altijd zo gemakkelijk is.